Causa da representación

A representación pode ser:

• legal, cando a normativa ordena que en determinados casos certas persoas deben ter un representante, ou
• voluntaria, cando non existe obriga legal de ter un representante pero, por propia vontade, confírese a representación a unha terceira persoa.

Indicarase cunha X se a representación é legal (recadros 330 ou 380) ou voluntaria (recadros 332 ou 382)

Representación legal (recadro 330 ou 380)

Marcarase o recadro 330 ou 380 para indicar que se vai a informar dun representante legal.

No recadro 331 ou 381 consignarase a clave que indica a causa da representación, segundo a seguinte táboa:

En relación coa representación legal, deben terse en conta as seguintes consideracións:

• As persoas físicas que carezan de capacidade de obrar na orde tributaria actuarán ante a Administración tributaria a través dos seus representantes legais. Non obstante, unha vez adquirida ou recuperada a capacidade de obrar polas persoas que carecían dela , estas actuarán por si mesmas ante a Administración tributaria, incluso para a comprobación da situación tributaria en que carecían dela . A representación legal por incapacidade de obrar predícase con respecto ás persoas físicas. A persoa física adquire capacidade de obrar (ser suxeito de relacións xurídicas exercitando dereitos e adquirindo obrigas) cando cumpre a maioría de idade. En consecuencia, un menor de idade necesita un representante para realizar actividades empresariais ou profesionais xa que ao non ter capacidade de obrar non pode contratar por si mesmo. Neste caso o Código Civil, Artigo 162, establece que os pais que ostentan a patria potestade teñen a representación legal dos seus fillos menores non emancipados. Tamén pode darse o caso de maiores de idade aos que por decisión xudicial se incapacite (caso de persoas que sexan diminuídos psíquicos ou que por causa sobrevida teñan as súas facultades psíquicas perturbadas) conferindo a representación dos mesmos a un terceiro.
• Polas persoas xurídicas actuarán as persoas que ostenten, no momento en que se produzan as actuacións tributarias correspondentes, a titularidade dos órganos a quen corresponda a súa representación, por disposición da Lei ou por acordo validamente adoptado. Cando estas entidades están en proceso de constitución (por exemplo, falta a inscrición no Rexistro Mercantil) sempre existe un documento (escritura pública, acordo privado de vontades) en que se confire a representación a unha determinada persoa.
• Polos entes aos que se refire o apartado 4 do artigo 35 da Lei 58/2003 (as herdanzas xacentes, comunidades de bens e demais entidades que, carentes de personalidade xurídica, constitúan unha unidade económica ou un patrimonio separado susceptible de imposición) actuará na súa representación o que a ostente no momento da actuación administrativa, sempre que resulte acreditada en forma fidedigno e, de non haberse designado representante, considerarase como tal o que aparentemente exerza a xestión ou enderezo e, no seu defecto, calquera dos seus membros ou partícipes.
• Representación de persoas ou entidades non residentes. Aos efectos das súas relacións coa Administración tributaria, os obrigados tributarios que non residan noutro Estado membro da Unión Europea deberán designar un representante con residencia en España:
  • cando operen por mediación de establecemento permanente,
  • nos casos de rendementos que obteñan sen mediación de establecemento permanente, cando se trate de prestacións de servizos, asistencia técnica, gastos de instalación ou montaxe derivada de contratos de enxeñaría e, en xeral, de explotacións económicas realizadas en España, cuxa base impoñible sexa igual á diferenza entre os ingresos íntegros e os gastos de persoal, de aprovisionamento de materiais incorporados ás obras ou traballos e de subministracións, nas condicións que se establezan regulamentariamente,
  • cando se trate de entidades en réxime de atribución de rendas constituídas nun Estado que non sexa membro da Unión Europea, con presenza en territorio español.
  • cando así requírao a Administración Tributaria, debido á contía e características da renda obtida ou á posesión dun ben inmoble en territorio español.
  • cando se trate das persoas ou entidades residentes en países ou territorios cos que non exista un efectivo intercambio de información tributaria de acordo co que se dispón no apartado 3 da disposición adicional primeira da Lei 36/2006 de Medidas para a Prevención da Fraude Fiscal, que sexan titulares de bens situados ou de dereitos que se cumpran ou exerciten en territorio español, excluídos os valores negociados en mercados secundarios oficiais.
  • No caso de Estados que formen parte do Espazo Económico Europeo que non sexan Estado membro da Unión Europea, o anterior non será de aplicación cando exista normativa sobre asistencia mutua en materia de intercambio de información tributaria e de recadación nos termos previstos na Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria.
• Representante para os efectos de IVE para non establecidos na Comunidade (agás establecidos nas Canarias, Ceuta ou Melilla ou nun Estado con asistencia mutua) (artigo 164 Un 7 LIVE) Os suxeitos pasivos do IVE están obrigados a nomear un representante para os efectos do cumprimento das obrigas impostas na Lei 37/1992, do 28 de decembro, do IVE, cando se trate de suxeitos pasivos non establecidos na Comunidade, non sendo que se encontren establecidos nas Canarias, Ceuta ou Melilla, ou nun Estado co que existan instrumentos de asistencia mutua análogos aos instituídos na Comunidade, ou que se acollan aos réximes especiais aplicables ás vendas a distancia e a determinadas entregas interiores de bens e prestacións de servizos regulados no c apítulo XI do título IX da Lei do Imposto.

Para os efectos do que se dispón na citada Lei 37/1992, consideraranse establecidos no territorio de aplicación do Imposto os suxeitos pasivos que teñan no mesmo a sede da súa actividade económica, un establecemento permanente ou o seu domicilio fiscal, aínda que non realicen as operacións suxeitas ao Imposto desde o devandito establecemento.

Representación voluntaria (recadro 332 ou 382)

Fóra dos casos previstos nos anteriores recadros en que a representación se establece por imperativo legal, tamén é posible que se conceda voluntariamente, sen estar obrigado a iso e con obxecto de facilitar as relacións ante a Administración tributaria.

• No caso de persoas físicas con capacidade de obrar, a representación voluntaria será conferida por elas mesmas.
• No caso de persoas físicas sen capacidade de obrar na orde tributaria, de persoas xurídicas e das entidades a que se refire o artigo 35.4 da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria, a representación voluntaria poderá ser conferida por quen teñan a representación legal cando o contido da súa representación permítao.

A representación poderá ser outorgada en favor de persoas xurídicas ou de persoas físicas con capacidade de obrar.