Modalidade de establecemento permanente

A circunstancia de que a persoa ou entidade non residente opere a través dun establecemento permanente ou sen mediación deste condiciona os procedementos de determinación da débeda tributaria dos non residentes, polas rendas obtidas en territorio español. Sen prexuízo de que tamén incide, e de forma preferente, o feito de que o contribuínte sexa residente fiscal nun país co que España teña subscrito un convenio para evitar a dobre imposición.

No ámbito da lexislación tributaria interna, en ausencia de Convenio de Dobre Imposición en vigor que resulte de aplicación ao contribuínte do IRNR, de acordo co que se dispón no texto refundido da Lei do Imposto sobre a Renda de non Residentes (Real decreto Lexislativo 5/2004, do 5 de marzo), unha entidade opera mediante establecemento permanente en territorio español cando por calquera título dispón no mesmo, de maneira continuada ou habitual, de instalacións ou lugares de traballo de calquera índole, en que realice toda ou parte da súa actividade, ou actúe nel por medio dun axente autorizado para contratar, en nome e por conta do obrigado tributario, que exerza con habitualidade a devandita poderes.

En particular, entenderase que constitúen establecementos permanentes as sedes de enderezo, as sucursais, as oficinas, as fábricas, os talleres, os almacéns, tendas ou outros establecementos, as minas, os pozos de petróleo ou de gas, as canteiras, as explotacións agrícolas, forestais ou pecuarias ou calquera outro lugar de explotación ou de extracción de recursos naturais e as obras de construción, instalación ou montaxe cuxa duración exceda de seis meses.

Para a determinación da base impoñible dos establecementos permanentes establécense as seguintes modalidades ou réximes :

Réxime Xeral (recadro 630) cando a base impoñible do establecemento permanente determínese de acordo coas disposicións do réxime xeral de Imposto sobre Sociedades, con independencia de que o titular do establecemento permanente sexa unha entidade ou unha persoa física, e sen prexuízo das peculiaridades especificas ao tratarse dun non residente.
Establecemento permanente en que as operacións realizadas (actividades artigo 18.3 do texto refundido da Lei IRNR, recadro 631) non pechan un ciclo mercantil completo determinante de ingresos en España, finalizando este pola casa central ou por un ou varios dos seus establecementos permanentes sen que se produza contraprestación algunha, ademais da cobertura dos gastos orixinados polo establecemento permanente, e sen que se destinen todo ou parte dos produtos ou servizos a terceiros distintos do propio contribuínte. Serán aplicables as seguintes regras:
1. Os ingresos e gastos do establecemento permanente valoraranse segundo as normas do artigo 16 do Texto Refundido da Lei do Imposto sobre Sociedades, aprobado polo Real decreto Lexislativo 4/2004, do 5 de marzo, con determinación da débeda tributaria segundo as normas aplicables no réxime xeral do Imposto sobre Sociedades e no previsto nos apartados anteriores deste artigo.
2. Subsidiariamente, aplicaranse as seguintes regras:
  - 1ª A base impoñible determinarase aplicando a porcentaxe que para estes fins sinale o ministro de Economía e Facenda sobre o total dos gastos incorridos no desenvolvemento da actividade que constitúe o obxecto do establecemento permanente. Á devandita cantidade se adicionará a contía íntegra dos ingresos de carácter accesorio, como intereses ou canons, que non constitúan o seu obxecto empresarial, así como as ganancias e perdas patrimoniais derivadas dos elementos patrimoniais afectos ao establecemento.
    
    Aos efectos desta regra, os gastos do establecemento permanente computaranse pola súa contía íntegra, sen que sexa admisible minoración ou compensación algunha.
  - 2ª A cota íntegra determinarase aplicando sobre a base impoñible o tipo de gravame xeral, sen que sexan aplicables nela as deducións e bonificacións reguladas no citado réxime xeral.
Establecementos permanentes cuxa actividade en territorio español consiste en obras de construción, instalación ou montaxe cuxa duración exceda de seis meses, actividades ou explotacións económicas de tempada ou estacionais, ou actividades de exploración de recursos naturais (actividades artigo 18.4 texto refundido da Lei IRNR, recadro 632). Nesta modalidade, o Imposto sobre a Renda de Non Residente esixirase conforme ás seguintes regras :
- Segundo o previsto para as rendas de actividades ou explotacións económicas obtidas en territorio español sen mediación de establecemento permanente, sendo de aplicación, para estes fins, determinadas normas especiais. Será obrigatoria, en calquera caso, a aplicación deste sistema cando o establecemento permanente non dispuxese de contabilidade separada das rendas obtidas en territorio español. Non resultarán aplicables, en ningún caso, aos contribuíntes que sigan este sistema, as normas establecidas nos convenios para evitar a dobre imposición para os supostos de rendas obtidas sen mediación de establecemento permanente.
- Non obstante, o contribuínte poderá optar pola aplicación do réxime xeral (recadro 633 “Alta ”). A opción deberá manifestarse ao tempo de presentar a declaración censual de comezo de actividade (recadro de opción polo réxime xeral, nos termos do artigo 18.4 do Texto Refundido da Lei do IRNR). Esta opción producirá efecto durante todo o tempo que dure a construción, instalación ou a montaxe ou a actividade que constitúa o establecemento permanente.