Réxime das sociedades en formación

A suxeición ao Imposto sobre Sociedades, agás os casos expresamente mencionados no artigo 7 do texto refundido da Lei do Imposto sobre Sociedades, en que se considera suxeitos pasivos do Imposto sobre Sociedades a determinadas entidades sen personalidade xurídica, está condicionada á existencia dun ente con personalidade xurídica plena.

A sociedade en formación constitúe un patrimonio separado ou unidade económica que pode actuar no tráfico mercantil, pero que carece de personalidade xurídica plena ou corporativa, de aí que non teña a condición de suxeito pasivo do Imposto sobre Sociedades e, en consecuencia, as rendas obtidas serán obxecto de atribución aos socios.

Se a sociedade se constitúe en escritura pública e inscríbese no Rexistro Mercantil ou en calquera outro Rexistro Público no que a inscrición teña carácter constitutivo, de acordo coa súa normativa específica (como poida ser o caso de sociedades cooperativas ou fundacións, entre outras), cando a constitución e a inscrición no Rexistro correspondente teña lugar nun mesmo período impositivo, ao finalizar o primeiro período impositivo producirase a devindicación do Imposto sobre Sociedades, e a sociedade deberá tributar por todas as rendas obtidas no mesmo, agás mención expresa nos estatutos sociais sobre existencia dunha data de comezo das operacións distinta á data de outorgamento da escritura de constitución.

Se finalizase un período impositivo unha vez que a sociedade foi constituída, pero non inscrita, as rendas obtidas neste período atribuiranse aos socios.

A obriga de presentar declaración polo Imposto sobre Sociedades (recadro 620 “Alta ”) xorde desde o momento en que a entidade adquire personalidade xurídica, ao inscribirse no Rexistro Público correspondente.

As sociedades mercantís adquiren personalidade xurídica desde a data de solicitude da inscrición no Rexistro Mercantil. De acordo co artigo 55.1 do Regulamento do Rexistro Mercantil (Real decreto 1784/1996, do 19 de xullo, polo que se aproba o Regulamento do Rexistro Mercantil, BOE do 31 de xullo) considérase como data da inscrición a data do asento de presentación.

Pola súa parte, para poder dar de baixa a obriga de presentar declaración polo Imposto sobre Sociedades, cómpre que a mesma estea efectivamente disolta e liquidada (o cal no caso das entidades mercantís esixe a correspondente extensión do asento de cancelación no Rexistro Mercantil), xa que se o que hai é un cesamento sen disolución hai que deixar de alta a devandita obriga. Nestes casos o recadro 150 “baixa no censo de empresarios e profesionais”, non se poderá marcar