Entidades sen fins lucrativos

A Lei 49/2002, do 23 de decembro, de réxime fiscal das entidades sen fins lucrativos e dos incentivos fiscais ao mecenado apróbase para regular o réxime fiscal propio das entidades sen fins lucrativos, así como o conxunto de incentivos que son aplicables á actividade de mecenado realizado por particulares. No non previsto na devandita Lei, aplicaranse as normas tributarias xerais.

Aos efectos desta Lei, considéranse entidades sen fins lucrativos, sempre que cumpran determinados requisitos:

1. As fundacións
2. As asociacións declaradas de utilidade pública
3. As organizacións non gobernamentais de desenvolvemento a que se refire a Lei 23/1998, do 7 de xullo, de Cooperación Internacional para o Desenvolvemento, sempre que teñan algunha das formas xurídicas a que se refiren os parágrafos anteriores
4. As delegacións de fundacións estranxeiras inscritas no Rexistro de Fundacións
5. As federacións deportivas españolas, as federacións deportivas territoriais de ámbito autonómico integradas naquelas , o Comité Olímpico Español e o Comité Paralímpico Español
6. As federacións e asociacións das entidades sen fins lucrativos a que se refiren os parágrafos anteriores

Os requisitos que deben cumprir estas entidades para acollerse aos beneficios desta lei son, sen entrar en detalles, os seguintes:

1. Que persigan fins de interese xeral
2. Que destinen á realización dos devanditos fins polo menos o 70 por 100 do resultado das explotacións económicas que realicen e dos ingresos que obteñan por calquera outro concepto minorado nos gastos realizados para a súa obtención
3. Que a actividade realizada non consista no desenvolvemento de explotacións económicas alleas ao seu obxecto ou finalidade estatutaria
4. Que os fundadores, asociados, patróns etc, non sexan os destinatarios principais das actividades que se realicen polas entidades
5. Que os cargos de patrón, representante estatutario e membro do órgano de goberno sexan gratuítos
6. Que, en caso de disolución, o seu patrimonio destínese a algunha das entidades consideradas como entidades beneficiarias do mecenado
7. Que estean inscritas no rexistro correspondente
8. Que cumpran determinadas obrigas contables
9. Que cumpran as obrigas de rendición de contas que estableza a súa lexislación específica
10. Que elaboren anualmente unha memoria económica

O réxime fiscal especial regulado na Lei 49/2002 afecta a :

• A tributación polo Imposto sobre Sociedades
• Os tributos locais

Do réxime de tributación polo Imposto sobre Sociedades podemos destacar as seguintes notas:

• Declárase a exención das rendas derivadas dos ingresos obtidos sen contraprestación, as procedentes do patrimonio mobiliario e inmobiliario da entidade, as derivadas de adquisicións ou transmisións de bens ou dereitos, as obtidas no exercicio de explotacións económicas exentas, etc.
• Na base impoñible do Imposto unicamente serán computables os ingresos e gastos correspondentes a explotacións económicas non exentas
• A base impoñible será gravada a un tipo único do 10 por 100

No que fai aos tributos locais, o réxime especial afecta aos seguintes:

1. Imposto sobre bens inmobles

   Quedan exentos todos aqueles bens suxeitos a este imposto de que sexan titulares as entidades sen fins lucrativos, coa excepción dos afectados a explotacións económicas non exentas do Imposto sobre Sociedades

2. Imposto sobre actividades económicas

   Están exentas as explotacións económicas que desenvolvan estas entidades cando fosen cualificadas como exentas pola propia Lei

3. Imposto sobre o Incremento de Valor dos Terreos de Natureza Urbana

   Están exentos deste imposto os incrementos de valor correspondentes cando a obriga legal de satisfacer o imposto recaia sobre unha entidade sen fins lucrativos

   A aplicación do réxime fiscal especial do Título II da Lei 49/2002 está condicionada ao cumprimento dos requisitos esixidos ao mesmo, que deben ser probados pola entidade a requirimento da Administración tributaria.