Por investimento en vivenda habitual

Normativa: Art. 14 do Texto Refundido das disposicións legais vixentes ditadas pola comunidade autónoma das Canarias en materia de tributos cedidos, aprobado por Decreto-lexislativo 1/2009, do 21 de abril.

Contía da dedución

Os contribuíntes poderán deducir a porcentaxe que en cada caso corresponda, conforme ao seguinte cadro, das cantidades satisfeitas no período impositivo pola adquisición da vivenda que constitúa ou vaia a constituír a súa residencia habitual, nos mesmos termos e sempre que concorran os mesmos requisitos esixidos no artigo 68.1 da Lei do IRPF, segundo a redacción vixente a 1 de xaneiro de 2012, de acordo co previsto na súa disposición transitoria décimo oitava.

A adquisición esténdese á construción da vivenda habitual, rehabilitación e ampliación da mesma de acordo co previsto na súa disposición transitoria décimo oitava da Lei do IRPF.

A suma do importe da base impoñible xeral e da base impoñible do aforro é a que conste reflectida nos  recadros [0435] e [0460] da declaración.

Requisitos e outras condicións de aplicación

• O concepto de vivenda habitual, así como a base máxima de dedución e os restantes requisitos esixidos para a práctica da dedución son os contidos na normativa estatal da  dedución por investimento en vivenda habitual na redacción vixente a 31 de decembro de 2012.

• Esta dedución non será de aplicación ás cantidades destinadas á rehabilitación, reforma ou adecuación por razón de discapacidade, da vivenda habitual.

Límite conxunto da dedución

A suma do importe desta dedución canda o das deducións autonómicas “Por cantidades destinadas polos seus titulares á restauración, rehabilitación ou reparación de bens inmobles declarados de Interese Cultural”, “Por obras de rehabilitación enerxética da vivenda habitual" e “Por obras de adecuación da vivenda habitual por persoas con discapacidade" non poderá exceder o 15 por 100 da cota íntegra autonómica, recadro [0546] da declaración.