Caso práctico
Don L.M.H. cunha discapacidade do 33 por 100 e contratado indefinidamente pola empresa "XXX" o 1 de xaneiro de 1999, foi despedido o 12 de marzo de 2019. O devandito despedimento foi cualificado xudicialmente de improcedente. Os datos facilitados pola empresa no correspondente certificado de retencións e ingresos a conta do IRPF son os seguintes:
Retribucións ordinarias (ingresos íntegros monetarios): 8.100,00
Indemnización por despedimento: 75.000,00
Retencións IRPF: 0,00
Descontos: Cotizacións á Seguridade Social: 610,00
Don L.M.H. ten dereito a dous anos de prestación de desemprego a partir do día 1 de abril de 2019; porén, con obxecto de integrarse nunha cooperativa de traballo asociado, decide acollerse á modalidade de pagamento único para o cobramento da devandita prestación, ascendendo a cantidade percibida a 16.800 euros.
Os restantes rendas non exentas do IRPF obtido polo contribuínte no ano 2019 ascenderon a 5.500 euros.
Determinar o rendemento neto reducido do traballo, tendo en conta que, para o cálculo da indemnización por despedimento ou cesamento do traballador ata a contía establecida como obrigatoria no Estatuto dos Traballadores, o salario regulador diario que ten que tomarse en consideración é de 90 euros.
Solución:
-
Tratamento da indemnización recibida por despedimento.
Ao tratarse dun despedimento improcedente producido o 12 de marzo de 2019, para determinar a indemnización exenta, ten que terse en conta que a disposición transitoria undécima.2 do Real decreto Lexislativo 2/2015, do 23 de outubro, polo que se aproba o texto refundido da Lei do Estatuto dos Traballadores (BOE do 24).
A devandita disposición transitoria undécima.2 do texto refundido da Lei do Estatuto dos Traballadores establece que a indemnización por despedimento improcedente dos contratos formalizados con anterioridade ao 12 de febreiro de 2012 calcularase a razón de 45 días de salario por ano de servizo polo tempo de prestación de servizos anteriores á devandita data, rateandose por meses os períodos de tempo inferiores a un ano, e a razón de 33 días de salario por ano de servizo polo tempo de prestación de servizos posteriores, rateandose igualmente por meses os períodos de tempo inferiores a un ano.
O importe indemnizatorio resultante non poderá ser superior a 720 días de salario, non sendo que do cálculo da indemnización polo período anterior ao 12 de febreiro de 2012 resultase un número de días superior, en cuxo caso aplicarase este como importe indemnizatorio máximo, sen que o devandito importe poida ser superior a 42 mensualidades, en ningún caso.
Determinación do importe exento conforme á disposición transitoria undécima.2 do texto refundido da Lei do Estatuto dos Traballadores :
-
Período 01-01-1999 ao 11-02-2012 (13 anos e 2 meses de antigüidade):
Días traballados na empresa:
45 días x 13 anos = 585 días
(45 días x 2 meses) / 12 meses = 7,5 días
Total (585 + 7,5) = 592,5 días
-
Período 12-02-2012 ao 12-03-2019 (7 anos e 1 mes)
Días traballados na empresa:
33 días x 7 años= 231días
(33 días x 1 mes) ÷ 12 meses = 2,75 días
Total (231+ 2,75): 233,75 días
Importe da indemnización exento :
Na medida en que os días tomados en conta para o cálculo da indemnización polos dous períodos é de 826,25 días (592,5 días + 233,75 días) e o importe da indemnización non pode superar os 720 días de salario, a contía establecida como obrigatoria polo Estatuto dos Traballadores será de 64.800 euros (90 euros x 720 días).
A contía da indemnización por despedimento improcedente establecido como obrigatorio polo Estatuto dos Traballadores (64.800 euros) non supera o límite de 180.000 euros que fixa o artigo 7.e) da Lei do IRPF polo que está exenta na súa totalidade.
Importe da indemnización non exento :
O exceso da cantidade percibida sobre o importe exento (75.000 – 64.800) = 10.200 euros está suxeito a gravame en concepto de rendementos do traballo. Non obstante, sobre a devandita cantidade deberá aplicarse a porcentaxe de redución do 30 por 100 por entenderse xerada nun período de tempo superior a 2 anos. Véxanse ao respecto os apartados anteriores deste Capítulo.
-
-
Prestación de desemprego na súa modalidade de pagamento único.
A prestación por desemprego na modalidade de pagamento único calquera que sexa o seu importe está exenta do IRPF.
-
Declaración dos rendementos obtidos.
Rendementos íntegros: (8.100 + 10.200): 18.300,00
Redución artigo 18.2 Lei do IRPF: (30% s/ 10.200): 3.060,00
Totais ingresos computables: 15.240,00
Gastos deducibles: (Seguridade Social) artigo 19.2.a) Lei do IRPF: 610,00
Rendemento neto previo (15.240,00 – 610,00) (1) : 14.630,00
Outros Gastos deducibles artigo 19.2.f) Lei do IRPF:
Por obtención de rendementos de traballo: 2.000,00
Traballadores activos con discapacidade (2) : 3.500,00
Rendemento neto: (14.630 – 2000 – 3.500): 9.130,00
Redución por obtención de rendementos do traballo (3) : 3.292,50
Rendemento neto reducido: (9.130,00-3.292,50) = 5.837,50
Notas ao exemplo :
(1) Os gastos deducibles en concepto doutros "gastos "distintos" do artigo 19.2.f) da Lei do IRPF teñen como límite o rendemento íntegro do traballo unha vez minorado polo resto de gastos deducibles. Por iso débese calcular o rendemento neto previo que fixe o límite que non poderá excederse polos devanditos gastos. (volver)
(2) No presente caso todos os rendementos íntegros do traballo están vinculados á súa condición de traballador con discapacidade polo que o límite do gasto incrementado por traballadores activos con discapacidade será o rendemento neto previo calculado (14.630 euros). (volver)
(3) Ao estar o rendemento neto previo do traballo comprendido entre 13.115 e 16.825 euros e non ter rendas, excluídas as exentas, distintas das do traballo superior a 6.500 euros (en concreto ten 5.500 euros) a contía da redución por obtención de rendementos do traballo aplicando o artigo 20 da Lei do IRPF na redacción a 01/01/2019, sería: 5.565- [1,5 x (14.630 - 13.115)] = 3.292,5 (volver)