Operacións asimiladas ás entregas de bens

Terán o mesmo tratamento que as entregas de bens a título oneroso, aínda cando non haxa contraprestación, as seguintes operacións:

1. O autoconsumo de bens.

   O autoconsumo de bens prodúcese nos seguintes casos:

   1. Cando se transfiren bens do patrimonio empresarial ou profesional ao persoal ou destínanse ao consumo particular do suxeito pasivo.

   2. Cando se produce a transmisión do poder de disposición sen contraprestación sobre bens corporais que integran o patrimonio empresarial ou profesional.

      Exemplo:

      Isto prodúcese, entre outros casos, cando un empresario regala aos seus clientes determinados produtos por el fabricados.

   3. Cando os bens utilizados nun sector de actividade aféctanse a outro sector diferenciado de actividade do mesmo suxeito pasivo.

      Existirán sectores diferenciados da actividade empresarial ou profesional nos seguintes supostos:

      1. Cando se dean os seguintes requisitos simultaneamente:

         • Que as actividades realizadas teñan asignados grupos diferentes na Clasificación Nacional de Actividades Económicas (aprobada polo Real decreto 475/2007, do 13 de abril). Os grupos da devandita clasificación están identificados polos tres primeiros díxitos.

         • Que as porcentaxes de dedución difiran máis de 50 puntos porcentuais en ambas as dúas actividades, sempre que ningunha delas sexa accesoria doutra .

           Enténdese por actividade accesoria aquela cuxo volume de operacións no ano precedente non sexa superior ao 15 por cento do da principal e sempre que contribúa á realización desta . As actividades accesorias seguen o réxime da principal e inclúense no mesmo sector que esta.

           En virtude deste apartado poden existir dous sectores diferenciados:

           • A actividade principal (a de maior volume de operacións no ano precedente) canda as súas actividades accesorias e as actividades distintas con porcentaxes de dedución que non difiren en máis de 50 puntos porcentuais do da principal.

           • As actividades distintas da principal cuxos porcentaxes de dedución difiren en máis de 50 puntos porcentuais do desta .

      2. As actividades acollidas aos réximes especiais simplificados, da agricultura, gandaría e pesca, das operacións con ouro de investimento ou da recarga de equivalencia.

      3. As operacións de arrendamento financeiro.

      4. As operacións de cesión de créditos e préstamos, con excepción das realizadas no marco dun contrato de factoring. En todo caso, constitúen cada unha delas , sectores diferenciados.

         Non se produce autoconsumo:

         • Cando por modificación na normativa vixente unha actividade económica pase obrigatoriamente a formar parte dun sector diferenciado distinto. Así ocorre, por exemplo, no caso de modificación da Clasificación Nacional de Actividades Económicas.

         • Cando o réxime de tributación aplicable a unha actividade económica cambia do réxime xeral ao réxime especial simplificado, ao da agricultura, gandaría e pesca, ao de recarga de equivalencia ou ao das operacións con ouro de investimento, ou viceversa, incluso polo exercicio dun dereito de opción. Así ocorre, por exemplo, cando un empresario que renunciou á aplicación do réxime simplificado ou do réxime especial da agricultura, gandaría e pesca do IVE e que viña tributando no réxime xeral do Imposto, revoga a devandita renuncia e pasa a tributar no réxime especial correspondente.

           O que se dispón nos dous  puntos anteriores debe entenderse, se é o caso, sen prexuízo:

           1. Das regularizacións de deducións previstas nos artigos 101, 105, 106, 107, 109,110, 112 e 113 da Lei do IVE.

              Exemplo:

              Un agricultor tributa no ano “n-1” polo réxime xeral do imposto ao renunciar, no seu momento, ao réxime especial da agricultura, gandaría e pesca. No devandito ano deduce 10.000 euros de IVE soportado pola compra dun tractor. Se con efectos para o ano “n” revoga a renuncia e pasa a tributar no réxime especial citado, terá que practicar, no devandito ano e os sucesivos ata que conclúa o período de regularización (e sempre que continúe tributando no réxime especial) a regularización da dedución efectuada.

              Regularización: (10.000 euros - 0 euros) ÷ 5 = 2000 euros (cantidade a ingresar)

           2. Da aplicación do previsto no apartado dous do artigo 99 da Lei do IVE en relación coa rectificación de deducións practicadas inicialmente segundo o destino previsible dos bens e servizos adquiridos, cando o destino real dos mesmos resulte diferente do previsto, no caso de cotas soportadas ou satisfeitas pola adquisición ou importación de bens ou servizos distintos dos bens de investimento que non fosen utilizados en ningunha medida no desenvolvemento da actividade empresarial ou profesional con anterioridade ao momento en que a actividade económica á que estaban previsiblemente destinados no momento en que se soportaron as cotas pase a formar parte dun sector diferenciado distinto daquel en que viña estando integrada con anterioridade.

              Exemplo:

              Un agricultor que tributa no ano “n-1” polo réxime xeral do imposto ao renunciar ao réxime especial da agricultura, gandaría e pesca deduce 100 euros de IVE soportado pola adquisición de fertilizantes que vai utilizar no ano “n”. Se no devandito ano “n” pasa a tributar polo réxime especial, revogando a renuncia, debe rectificar a dedución practicada, ingresando os 100 euros.

           3. Do previsto nos artigos 134 bis e 155 da Lei do IVE en relación cos supostos de comezo ou cesamento na aplicación dos réximes especiais da agricultura, gandaría e pesca ou da recarga de equivalencia.

              Exemplo:

              Un empresario que pasa a tributar no ano “n” polo réxime especial da recarga de equivalencia tributando no ano “n-1” polo réxime xeral do imposto, debe ingresar o resultado de aplicar os tipos de IVE e de recarga de equivalencia ao valor de adquisición das existencias inventariadas, IVE excluído. Do mesmo xeito, pero en sentido contrario, un empresario que pasa a tributar no ano "n+1" polo réxime xeral tributando no ano "n" polo réxime especial da agricultura, gandaría e pesca, terá dereito á dedución do IVE correspondente ao valor das existencias inventariadas.

   4. Cando existencias da empresa pasan a utilizarse como bens de investimento da mesma.

      Non se produce autoconsumo se ao suxeito pasivo se lle atribuíse o dereito a deducir integramente o IVE soportado en caso de adquirir a terceiros bens de idéntica natureza.

      Non se entenderá atribuído este dereito se durante o período de regularización de deducións os bens destínanse a finalidades que limiten ou exclúan o dereito a deducir, utilízanse en operacións que non xeran o dereito a dedución, ou se resulta aplicable a regra de pro rata xeral ou realízase unha entrega exenta do imposto que non xera o dereito a dedución.

      Exemplo:

      Unha promotora inmobiliaria cunha porcentaxe do IVE soportado deducible inferior ao 100 por cento que constrúe un inmoble para a súa venda (existencias) o cal é afectado como oficina (ben de investimento) á empresa.

2. As transferencias de bens realizadas por un empresario a outro Estado membro da Unión Europea para afectaros ás necesidades da súa empresa no mesmo.

   Non existe operación asimilada á entrega de bens cando se utilicen os bens en determinadas operacións: así, a realización de entregas de bens que se consideren efectuadas no Estado membro de chegada ou a utilización temporal dos devanditos bens no Estado membro de chegada, a realización de prestacións de servizos para o suxeito pasivo establecido en España ou as entregas de gas, electricidade, calor ou frío a través do sistema de distribución de gas natural ou de electricidade ou de redes de calor ou refrixeración.

   Non terán esta consideración as transferencias realizadas no marco dun acordo de vendas de bens en consigna nos termos previstos no artigo 9 bis da Lei do IVE. O réxime aplicable a estas transferencias analízase detalladamente nun  apartado específico de este capítulo.