2.V.1. Disposicións xerais
De acordo co artigo 39, letra e), do CAU, un AEO autorizado para a protección e a seguridade ten que posuír niveis de seguridade e protección axeitada, os cales se considerarán satisfeitos cando o solicitante demostre que mantén as medidas axeitadas para garantir a seguridade e a protección da cadea de subministración internacional, incluso nos ámbitos da integridade física e os controis de acceso, os procesos loxísticos e o tratamento de determinados tipos de mercadorías, o persoal e a identificación dos socios comerciais. Ademais, o artigo 28 do AE CAU determina os requisitos que se teñen que cumprir. Ten que indicarse claramente que o criterio de protección e seguridade unicamente é pertinente se o operador económico solicita un AEOS.
Ao mesmo tempo, é importante saber que o criterio de protección e seguridade se examinará en todas as instalacións relacionadas coas actividades aduaneiras do solicitante. Por exemplo, un almacén en que se depositen mercadorías que non están suxeitas a vixilancia aduaneira, pero que se destinarán á exportación (e, polo tanto, formarán parte da cadea de subministración internacional), ten que asegurarse. Pola contra, un almacén en que só deposítense mercadorías en libre práctica que se venderán no territorio aduaneiro da Unión podería non ser relevante para os efectos de seguridade. Neste sentido, ao preparar a súa solicitude, os operadores deberán estar capacitados para identificar as actividades en todas as súas instalacións.
Unicamente no caso dun gran número de instalacións, se o prazo para expedir a autorización non permitise examinar todas as instalacións pertinentes e a autoridade aduaneira non tivese dúbida de que o solicitante aplica en todas elas as mesmas normas de seguridade, a AAE poderá decidir examinar tan só unha proporción representativa destas . Tal decisión tamén poderá revisarse durante o proceso de seguimento. Así, as instalacións que non se visitasen previamente poderán incluírse no plan de seguimento.
Tendo en conta que as empresas difiren estruturalmente entre si e cada unha aplica o seu propio modelo de negocio, as autoridades aduaneiras teñen que considerar individualmente as medidas de seguridade e protección adoptada polos solicitantes. O propósito da presente sección non consiste en ofrecer unha relación exhaustiva de todas as medidas de seguridade e protección que pode aplicar un solicitante para cumprir os requisitos que se lle esixen a un AEO nesa materia, senón máis ben en presentar orientacións que permitan comprender o concepto de seguridade e protección do AEO . Poden encontrarse exemplos de posibles solucións mediante a adopción de medidas nas notas explicativas do CAE e na sección pertinente do anexo II ás Orientacións.
As normas de seguridade e protección do solicitante consideraranse apropiadas unicamente no caso de que as autoridades aduaneiras poidan verificar todas as condicións que figuran no artigo 28, apartado 1, do AE CAU e estas considérense cumpridas. Non obstante, para os efectos de determinar o cumprimento do artigo 28, apartado 1, letras a) a c), do AE CAU, as deficiencias de menor relevancia respecto dunha das condicións poderán compensarse cos aspectos positivos doutra . O significado e o propósito da disposición deberán terse en conta en todo caso, e en concreto, que se adoptaron medidas de control apropiado para reducir o nivel de risco a un nivel aceptable. Por exemplo, poden existir deficiencias nos controis de antecedentes aos que se somete ao persoal temporal. Porén, o solicitante recoñece e xestiona eficazmente este risco mediante a adopción dos controis de acceso axeitado para garantir que tal persoal temporal non dispoña dun acceso non supervisado ás mercadorías que se encontren na cadea de subministración ou incorpórense a ela, nin a áreas sensibles en materia de seguridade da empresa. Neste sentido, cabe considerar así mesmo que unha axeitada sensibilización respecto do concepto de AEO e a aplicación práctica do mesmo polo solicitante e os seus empregados poden evitar riscos menores debidos á falta de controis físicos. Doutra banda, as mellores medidas físicas de seguridade e protección poden fallar se non se garante a concienciación necesaria do persoal competente.
Aínda que algúns dos criterios presentados na parte 2, «Criterios para a obtención do estatuto de AEO», das presentes Orientacións poden comprobarse sobre a base da documentación achegada ou sobre o terreo, o de protección e seguridade sempre deberá comprender a realización de controis físicos nas instalacións do solicitante.
Debe considerarse a adopción dun enfoque graduado dependendo do risco asociado ás diferentes áreas (principio de actuación por capas).
Teran quese ter debidamente en conta as disposicións do artigo 28, apartados 2 e 3, do AE CAU:
Cando o solicitante sexa titular dun certificado de protección e seguridade expedida sobre a base dun convenio internacional, unha norma internacional da Organización Internacional de Normalización ou unha norma europea dalgún organismo europeo de normalización, ese certificado tera en contase á hora de comprobar o cumprimento dos criterios establecidos no artigo 39, letra e), do Código.
Os criterios consideraranse cumpridos na medida en que se establecese que os criterios de expedición do devandito certificado son idénticos ou equivalentes aos establecidos no artigo 39, letra e), do Código.
Os criterios consideraranse cumpridos cando o solicitante sexa titular dun certificado de protección e seguridade expedida por un terceiro país co que a Unión celebrase un acordo que prevexa o recoñecemento do devandito certificado.
Na parte 6 das presentes Orientacións inclúese información detallada sobre o recoñecemento mutuo.
Cando o solicitante sexa un axente acreditado ou un expedidor coñecido, tal como se define no artigo 3 do Regulamento (CE) n.º 300/2008 do Parlamento Europeo e do Consello(10), e cumpra os requisitos establecidos no Regulamento de Execución (UE) n.º 2015/1998 da Comisión(11), os criterios establecidos no apartado 1 consideraranse cumpridos no que fai aos locais e as operacións para os que o solicitante obtivese o estatuto de axente acreditado ou expedidor coñecido na medida en que os criterios para expedir o estatuto de expedidor coñecido ou axente acreditado sexan idénticos ou equivalentes ás establecidas no artigo 39, letra e), do Código.
(10) Regulamento (CE) n.º 300/2008 do Parlamento Europeo e do Consello, do 11 de marzo de 2008, sobre normas comúns para a seguridade da aviación civil e polo que se derroga o Regulamento (CE) n.º 2320/2002 (DO L 97 de 9.4.2008, p. 72). (Volver)
(11) Regulamento (UE) n.º 2015/1998 da Comisión polo que se establecen medidas detalladas para a aplicación das normas básicas comúns de seguridade aérea. (Volver)