3.I.1. Aspectos xerais

O parágrafo terceiro do artigo 22, apartado 1, do CAU determina cal é o Estado membro ante o que debe presentarse a solicitude da autorización AEO. Nel díspónse que a autoridade aduaneira competente sexa a do lugar en que se leve ou encóntrese accesible a contabilidade principal do solicitante a efectos aduaneiros, e en que se realice polo menos unha parte das actividades ás que se refire a decisión. O principio xeral consiste en que a solicitude se presente ante o Estado membro que teña un coñecemento máis exacto das actividades aduaneiras do solicitante.

Non obstante, as tendencias actuais en relación coas estruturas organizativas e os fluxos empresariais, así como co recurso á subcontratación de certas actividades, non sempre facilitan a adopción da decisión correcta.

Cando non sexa posible determinar con certeza que Estado membro debería actuar como AAE sobre a base do principio xeral anterior, serán de aplicación os artigos 12 ou 27 do AD CAU.

O artigo 12, do AD CAU establece que a autoridade aduaneira competente será a do lugar en que o solicitante leve os seus rexistros e a documentación que permita á autoridade aduaneira tomar unha decisión (contabilidade principal a efectos aduaneiros), ou esta estea accesible (p. ex., o lugar onde se encontre a sede administrativa da empresa solicitante).

O artigo 27 do AD CAU, especificamente para os AEO, establece que cando a autoridade aduaneira competente non poida determinarse de acordo co artigo 22, apartado 1, parágrafo terceiro, do CAU ou ao artigo 12 do AD CAU, a solicitude presentarase ás autoridades aduaneiras do Estado membro en que o solicitante teña un establecemento comercial permanente e en que se conserve ou estea dispoñible a información sobre as súas actividades xerais de xestión loxística na Unión, segundo o indicado na solicitude.