3.I.3. Multinacionais e grandes empresas

Como se explicou máis arriba, está claro que calquera operador económico que sexa unha entidade xurídica autónoma ten que presentar a súa propia solicitude canda un CAE completamente cuberto. Nalgúns casos, as empresas multinacionais operan por medio de entidades xurídicas distintas en diferentes Estados membros, mentres que noutros casos operan por medio de ECP.

De conformidade co artigo 5, apartado 32, do CAU, un «establecemento comercial permanente» defínese como «un centro de actividades fixo, en que se achan dispoñibles permanentemente os recursos humanos e técnicos necesarios, e a través do que se realizan, en parte ou na súa totalidade, as operacións aduaneiras dunha persoa». Convén sinalar que, de acordo co artigo 5, apartado 31, letra b), do CAU, un ECP non é unha entidade xurídica autónoma. Porén, o estatuto xurídico dos ECP pódese definir doutra maneira atendendo á lexislación nacional. De feito, nalgúns Estados membros, para que os ECP operen pódense considerar entidades xurídicas autónomas aínda que o grupo empresarial de que formen parte considéreas non independentes desde o seu punto de vista interno. Neste caso aplícase o principio xeral mencionado máis arriba, é dicir, o ECP ten que presentar unha solicitude á parte.

Exemplo 1: A empresa matriz «M», establecida en Alemaña, ten os ECP seguintes: «ECP1», inscrito en Bélxica, e «ECP2», inscrito en Austria. A matriz «M» non leva a cabo ningunha actividade aduaneira, pero seus ECP si que desenvolven actividades suxeitas á lexislación deste ámbito. A matriz «M» desexa obter o estatuto de AEO para todo o grupo. A contabilidade principal relacionada coas actividades aduaneiras e coas actividades vinculadas ás aduanas lévanse a cabo nos Estados membros onde se encontran inscritos os ECP:

«ECP1» ten que presentar a solicitude en Bélxica e «ECP2» ten que presentara en Austria, mentres que a matriz «M», que non leva a cabo actividades relacionadas coas aduanas, non pode presentar unha solicitude.

Convén sinalar que se teñen que presentar solicitudes separadas, o cal podería parecer unha carga para o solicitante. Porén, merece a pena ter en conta que as dúas solicitudes son totalmente separadas, polo que o incumprimento dalgúns criterios no caso dunha solicitude non daría lugar á denegación no caso do outro ECP ou, se a autorización xa se expediu, á súa suspensión ou revogación.

Cando os ECP non son entidades xurídicas independentes, de conformidade co artigo 26 do AD CAU deberase abarcar cunha única solicitude todos os establecementos comerciais permanentes dos solicitantes no territorio aduaneiro da Unión. O artigo 27 do AD CAU establece que nos casos de solicitude única mencionados na parte 1, sección II, punto 1.II.1, das presentes Orientacións a solicitude presentarase ás autoridades aduaneiras do Estado membro en que o solicitante teña un ECP e en que se ache ou estea dispoñible a información sobre as súas actividades xerais de xestión loxística na Unión, segundo o indicado na solicitude.

Exemplo 2: A empresa matriz «A» está establecida no Reino Unido. Ten ECP que non son persoas xurídicas distintas en Bélxica, Alemaña e os Países Baixos. A información relacionada coa súa xestión loxística está no Reino Unido:

A empresa «A» soamente ten que presentar unha solicitude única que inclúa todas as sucursais. No CAE teñén quese describir os procedementos comúns, así como os procesos típicos da sucursal.

No caso dunha empresa dun país terceiro que teña ECP na Unión, a situación é similar.

Exemplo 3: A empresa matriz «A», establecida no Reino Unido, ten ECP que non son persoas xurídicas distintas no Reino Unido, Bélxica, Alemaña e os Países Baixos. O ECP do Reino Unido desempeña a función de centro europeo; polo tanto, a contabilidade principal correspondente ás actividades de todas as sucursais da UE lévase no devandito país. As actividades aduaneiras lévanse a cabo no Reino Unido, Bélxica, Alemaña e os Países Baixos:

A empresa «A» soamente ten que presentar unha solicitude única no Reino Unido. Porén, debe incluírse na mesma a información que segue:

• Recadro 1 = nome da sociedade matriz do Reino Unido + nomes das sucursais de Bélxica, Alemaña e os Países Baixos;

Recuadro 4 = enderezos das sucursais de Bélxica, Alemaña e os Países Baixos;

Recadro 9 = número EORI da sociedade no Reino Unido e números de rexistro pertinente (IVE, ou NIF se o IVE non está dispoñible) das sucursais de Bélxica, Alemaña e os Países Baixos;

Recadros 16 a 18 = oficinas de todas as sucursais na UE.

Ínstase os Estados membros a consultarse entre si nunha fase temperá, incluso antes de aceptar a solicitude do país terceiro solicitante, a fin de aclarar a inclusión na solicitude de todos os ECP do solicitante no territorio da Unión.

Para determinar onde tén quese presentar a solicitude nos casos mencionados máis arriba, véxase a parte 3.I.2.