Sección III: Análise do risco e proceso de auditoría

É preciso destacar que a expresión «auditoría aduaneira» cobre diferentes tipos de controis aduaneiros ou avaliacións realizadas polas aduanas para asegurarse de que os operadores económicos cumpren a lexislación da Unión e os requisitos dos ámbitos relacionados coas aduanas. A auditoría inclúe unha preauditoría, un control posterior ao despacho de aduana e unha reavaliación.

A tarefa de preauditoría realízana as aduanas antes de conceder calquera tipo de certificación ou autorización aduaneira. No contexto do AEO , a preauditoría é a auditoría que segue á solicitude do estatuto de AEO e serve para verificar se o solicitante cumpre os criterios establecidos no artigo 39 do CAU. Tras a preauditoría, o auditor ten que ser capaz de:

emitir un xuízo acerca do cumprimento das condicións necesarias para a concesión do estatuto de AEO,
identificar o resto dos riscos e propor a adopción doutras medidas,
identificar os puntos dos procedementos do operador que precisan unha supervisión máis estreita e aconsellar ao solicitante para que mellore ou reforce os procedementos e controis pertinentes.

Unha vez concedido o estatuto, é preciso diferenciar entre o seguimento e a reavaliación. O seguimento lévano a cabo as autoridades aduaneiras de maneira continuada mediante a supervisión das actividades cotiás do AEO , o que inclúe visitas ás súas instalacións. O seu obxectivo é a detección precoz de calquera signo de incumprimento e, no caso de que se detecte algún ou xurda algunha dificultade, debe dar lugar á adopción de accións rápidas. A reavaliación implica que xa se detectou algo e emprendéronse accións para verificar se o operador económico segue cumprindo os criterios de AEO. Neste contexto, queda claro que o seguimento pode dar lugar á reavaliación.