Sección II: Intercambio de información entre as autoridades aduaneiras e outras autoridades da Administración

No marco do proceso de autorización dos AEO , a consulta e, se é o caso, o intercambio de información entre as aduanas e outras autoridades da Administración revisten gran importancia. En función de cada caso concreto e da lexislación que se lle aplique, o nivel e a modalidade desta consulta e / ou o intercambio de información pode variar.

O primeiro caso é a condición xeral prevista no artigo 38, apartado 1, do CAU, segundo a cal as autoridades aduaneiras conceden o estatuto de AEO previa consulta con outras autoridades competentes. A necesidade de tal consulta depende de diferentes cuestións, como o tipo de actividade económica do solicitante e as mercadorías de que se trate, ou a posibilidade de que as autoridades aduaneiras efectúen controis baseados na información de que dispoñan a fin de determinar se o solicitante cumpre todas as obrigas ás que está suxeito en virtude doutra lexislación pertinente (por exemplo, medidas de política comercial, prohibicións ou restricións específicas).

O segundo caso en que se precisa un intercambio de información con outras autoridades competentes é cando o recoñecemento do estatuto AEO contémplase noutra lexislación da Unión. Cando isto acontece, tamén é a lexislación aduaneira a que define quen son esas autoridades competentes e cales os casos en que o intercambio de información con elas é obrigatorio a fin de garantir a correcta aplicación do recoñecemento respectivo
previsto. 

Un terceiro caso podería ser que o intercambio de datos se basease no nivel nacional para mellorar a calidade da autorización de AEO pendente e a autorización ou o certificado expedido pola outra autoridade gobernamental competente ou evitar dobres controis innecesarios para o operador económico.

1. Información que as autoridades aduaneiras deben remitir á autoridade nacional competente en materia de seguridade da aviación civil

   O artigo 35, apartado 4, do AE CAU establece que «cando o AEOS sexa un axente acreditado ou un expedidor coñecido, tal como se define no artigo 3 do Regulamento (CE) n.º 300/2008, e cumpra os requisitos establecidos no Regulamento (UE) n.º 2015/1998, a autoridade aduaneira competente facilitará inmediatamente á correspondente autoridade nacional responsable da seguridade da aviación civil a seguinte información mínima referente ao estatuto de AEO de que dispoña:

   • as autorizacións do AEOS , incluído o nome do titular da autorización e, se procede, a súa modificación ou revogación, ou a suspensión do estatuto de operador económico autorizado e os motivos da mesma;
   • as reavaliacións das autorizacións dos AEOS e os resultados das mesmas.

   As autoridades nacionais responsables da seguridade da aviación civil que traten a información correspondente utilizarana exclusivamente para os efectos dos programas pertinentes de axente acreditado ou expedidor coñecido e aplicarán as medidas técnicas e organizativas axeitadas para garantir a seguridade da información».

2. Información que a autoridade nacional competente en materia de seguridade da aviación civil debe remitir ás autoridades aduaneiras

   É así mesmo necesario que a autoridade nacional competente en materia de seguridade da aviación civil intercambie información coas autoridades aduaneiras nacionais a fin de garantir que se teñan oportunamente en conta o estatuto de axente acreditado ou de expedidor coñecido ou calquera cambio con el relacionado que poida ser pertinente de cara á posesión e a xestión do estatuto de AEO.

   Os puntos 6.3.1.8 e 6.4.1.7 do anexo do Regulamento de Execución (UE) nº 2015/1998 da Comisión establecen que a autoridade competente deberá pór a disposición da autoridade aduaneira toda información relacionada coa condición de axente acreditado ou de expedidor coñecido que poida ser pertinente de cara á posesión da autorización AEOS.

   As autoridades aduaneiras e a autoridade nacional competente en materia de aviación civil determinarán e acordarán as modalidades para o intercambio da devandita información.

3. Outros ámbitos de intercambio de información

   As autoridades aduaneiras poden tomar en consideración os resultados das avaliacións ou auditorías levadas a cabo conforme á lexislación aduaneira na medida en que sexan pertinentes para o exame dos criterios.

   Un exemplo relativo ao intercambio en beneficio das aduanas, outras autoridades aduaneiras e o operador económico é a información do Programa Interno de Cumprimento (PIC) pertinente para os efectos das mercadorías de dobre uso, que ten un obxectivo comparable ao do programa de AEO.

   Ínstase ás autoridades nacionais que conceden licenzas para mercadorías de dobre uso e ás autoridades aduaneiras nacionais a intercambiar información sobre as empresas autorizadas AEO e as titulares de autorizacións globais de exportación, se a lexislación nacional permíteo.