Sección IV: Suspensión

A suspensión dun estatuto de AEO significa a perda da validez dunha autorización concedida durante un período determinado.

De conformidade co artigo 23, apartado 4, letra b), do CAU, conxuntamente co artigo 16 do AD CAU, a autoridade aduaneira competente para tomar a decisión suspenderá a decisión en lugar de anulara, revogara ou modificara cando:

«a autoridade aduaneira considere que existen motivos suficientes para a anulación, revogación ou modificación da decisión, pero non dispoña aínda de todos os elementos necesarios para decidir sobre a anulación, revogación ou modificación;

a autoridade aduaneira considere que non se dan as condicións para a decisión ou que o titular da decisión non cumpre as obrigas impostas pola devandita decisión, e sexa conveniente dar ao titular da decisión tempo para tomar medidas que garantan o cumprimento das condicións ou das obrigas;

o titular da decisión solicite a suspensión por encontrarse, temporalmente, na imposibilidade de cumprir as condicións establecidas para a decisión ou de cumprir as obrigas por ela impostas.

Nos casos contemplados nas letras b) e c), o titular da decisión notificará á autoridade aduaneira competente para tomar a decisión as medidas que vaia a tomar para garantir o cumprimento das condicións e das obrigas, así como o tempo que necesita para tomaras».

Durante o período de suspensión, o AEO non deberá ter acceso aos beneficios que achegue o estatuto que poidan ter graves repercusións nel .

O artigo 30, apartado 1, do AD CAU, establece que «cando se suspenda unha autorización AEO debido ao incumprimento dalgún dos criterios contemplados no artigo 39 do Código, calquera decisión tomada respecto dese AEO que se basee na autorización AEO en xeral ou en calquera dos criterios específicos que conducisen á suspensión da autorización AEO deberá ser suspendida pola autoridade aduaneira que a tomase».

O artigo 30, apartado 2, do AD CAU, establece que «a suspensión dunha decisión relativa á aplicación da lexislación aduaneira adoptada con respecto a un AEO non comportará a suspensión automática da autorización AEO».

O artigo 30, apartado 3, do AD CAU, establece que «cando se suspenda unha decisión relativa a unha persoa que sexa a un tempo un AEOS e un operador económico autorizado de simplificacións aduaneiras (AEOC) debido ao incumprimento das condicións establecidas no artigo 39, letra d), do Código [nivel axeitado de competencia ou de cualificacións profesionais directamente relacionadas coa actividade que exerza], suspenderase a súa autorización AEOC, pero a súa autorización AEOS seguirá sendo válida».

Cando se suspenda unha decisión relativa a unha persoa que sexa a un tempo un AEOS e un AEOC debido ao incumprimento das condicións establecidas no artigo 39, letra e), do Código (niveis de seguridade e protección axeitada), suspenderase tamén a súa autorización AEOS; en cambio, a súa autorización AEOC seguirá sendo válida.

A suspensión pode ser consecuencia dun exame efectuado nun proceso de seguimento ou reavaliación en que se detectasen deficiencias graves, o que significa que o titular da autorización, desde a perspectiva de risco, non pode beneficiarse do estatuto nas circunstancias existentes nese momento. O incumprimento pode constatarse así mesmo como resultado de información recibida doutros Estados membros ou outras autoridades da Administración, por exemplo, as autoridades competentes en materia de aviación civil.

Antes da decisión de suspensión, a autoridade aduaneira competente deberá notificar ao AEO as conclusións, as avaliacións realizadas e a posibilidade de que, de conformidade coa avaliación, poidan dar lugar a unha suspensión da autorización no caso de que a situación non se corrixa. Concédese ao AEO o dereito a ser escoitado e, posiblemente, a reparar a situación. Os prazos para as observacións e as correccións son de trinta días naturais a partir da data da comunicación (artigo 8, apartado 1, do AD CAU).

As respostas deberán avaliarse detidamente desde a perspectiva do risco e, non sendo que a situación poida considerarse corrixida, o estatuto suspenderase durante trinta días naturais, coa posibilidade de ampliación a outros trinta días máis. Deberase notificar esta decisión ao AEO por escrito.

De conformidade co artigo 22, apartado 6, letra c), do CAU, se o tipo ou o alcance da ameaza para a seguridade e a protección da poboación, a saúde pública ou o medio natural así esíxeno, o estatuto poderá suspenderse con efecto inmediato. Esta opción deberá utilizarse de maneira restritiva.

No caso de que a iniciativa de suspensión do estatuto proceda do titular da autorización, temporalmente incapaz de cumprir algún dos criterios de AEO, este deberá notificar a razón da petición e, se procede, propor un plan de acción que mostre as medidas que vaia a adoptar e o marco temporal previsto. Por exemplo, un operador emprendeu a optimización ou modificación da súa fabricación integrada por ordenador e, durante un tempo, non pode realizar un seguimento das mercadorías na cadea de subministración internacional. Solicitará a suspensión e proporá un calendario de execución.

O estatuto pode suspenderse se o plan de acción e o motivo do servizo solicitado poden considerarse razoables. En caso contrario, a revogación da autorización a petición do titular deberá sopesarse como posibilidade.

En calquera caso, debe terse en conta que a distinción entre suspensión a iniciativa da autoridade aduaneira e a iniciativa do AEO é moi importante e refírese claramente na lexislación (artigo 16, apartado 1, do AD CAU). Polo tanto, o AEO non pódea utilizar deliberadamente só co fin de pospor a revogación ou evitar o período de tres anos a partir da data de revogación, o que permite a presentación dunha nova solicitude.

A autoridade aduaneira competente deberá avaliar o efecto da suspensión con gran detemento. A suspensión non afectará aos procedementos aduaneiros que comezasen antes da data de inicio da mesma e non se completasen aínda.

Cando o motivo da suspensión corríxase plenamente, a autorización será restaurada. Se non se corrixe, a autoridade aduaneira competente deberá considerar a posibilidade da revogación.