Saltar ao contido principal

Novidades de normativa 2016

Saltar índice da información

Resolución do 4 de abril de 2016, da Dirección Xeral de Tributos, en relación coa deducibilidade dos xuros de mora tributarios, en aplicación da Lei 27/2014, do 27 de novembro, do Imposto sobre Sociedades (BOE do 6 de abril)

Resolución de 4 de abril de 2016

de la Dirección General de Tributos, en relación con la deducibilidad de los intereses de demora tributarios, en aplicación de la Ley 27/2014, de 27 de noviembre, del Impuesto sobre Sociedades.

Como consecuencia das dúbidas suscitadas recentemente sobre a deducibilidade dos xuros de mora tributarios, a Dirección Xeral de Tributos dita esta Resolución, de que se poden destacar os seguintes puntos:

  • A Resolución refírese única e exclusivamente á normativa vixente no momento en que se dita, isto é, a Lei 27/2014, do 27 de novembro, do Imposto sobre Sociedades, e nela reitérase o criterio interpretativo establecido nas consultas V4080-15 e V0603-16.

  • Os xuros de mora tributarios cualifícanse como gastos financeiros polo seu sentido xurídico, tendo en conta a cualificación que dos mesmos fai o Tribunal Constitucional na súa sentenza STC 76/1990 (natureza compensatoria do prexuízo causado polo atraso no pagamento da débeda tributaria) e a cualificación contable.

  • Non se encadran en ningunha das categorías do artigo 15 da LIS (gastos derivados da contabilización do Imposto sobre Sociedades, multas e sancións penais e administrativas e recargas, donativos e liberalidades, gastos de actuacións contrarias ao ordenamento xurídico) polo que deben considerarse deducibles.

  • Dado o seu carácter financeiro, están sometidos aos límites de deducibilidade establecida no artigo 16 da LIS (30% do beneficio operativo do exercicio para os gastos financeiros netos cuxo importe supere 1 millón de euros)

O xuro de mora tributario, definido con carácter xeral no artigo 26 da Lei 58/2003, do 17 de decembro, Xeral Tributaria (LGT), esíxese en múltiples supostos, tanto da propia LGT (i.e.; artigo 26.2, que regula xenericamente determinados supostos, artigo 15.3, na existencia de conflito na aplicación da norma tributaria; artigo 16.3, na existencia de simulación; artigo 27, en recargas por declaración extemporánea sen requirimento previo; artigo 28, en recargas do período executivo; artigo 65, en adiamentos ou fraccionamentos de pagamento; artigo 180, compatibles coa esixencia de sancións …), como nas leis reguladoras de cada tributo (i.e., calquera regularización dun incentivo fiscal indebidamente aplicado).

Finalmente, a Resolución sinala que os xuros de mora que a Administración tributaria teña a obriga de satisfacer os contribuíntes terán a consideración de ingresos financeiros e integraranse na base impoñible do Imposto sobre Sociedades.