Novidades de normativa 2023
Saltar índice da informaciónReal decreto 1171/2023, do 27 de decembro, polo que se modifican o Regulamento do Imposto sobre o Valor Engadido, aprobado polo Real decreto 1624/1992, do 29 de decembro; o Regulamento dos Impostos Especiais, aprobado polo Real decreto 1165/1995, do 7 de xullo, e o Regulamento de procedementos amigables en materia de imposición directa, aprobado polo Real decreto 1794/2008, do 3 de novembro
Real Decreto 1171/2023, de 27 de diciembre,por el que se modifican el Reglamento del Impuesto sobre el Valor Añadido, aprobado por el Real Decreto 1624/1992, de 29 de diciembre; el Reglamento de los Impuestos Especiales, aprobado por el Real Decreto 1165/1995, de 7 de julio, y el Reglamento de procedimientos amistosos en materia de imposición directa, aprobado por el Real Decreto 1794/2008, de 3 de noviembre.
IMPOSTO SOBRE O VALOR ENGADIDO
-
Con efectos desde o 1 de xaneiro de 2024 e vixencia indefinida, o artigo primeiro do RD 1171/2023 introduce as seguintes modificacións no Real decreto 1624/1992, do 28 de decembro:
- Actualización do Regulamento do IVE á normativa aduaneira comunitaria (artigos 9, 11 e 12 RIVE)
Incorpóranse unha serie de modificacións para a harmonización e adaptación do contido do RIVE á normativa aduaneira comunitaria en relación con:
-
As exencións nas exportacións de bens, engadindo as efectuadas por quen ostente a condición de exportador conforme á normativa aduaneira, distinto do transmitente ou adquirente do ben.
-
A exención relativa á situación de depósito temporal, eliminando as mencións ás zonas francas e depósitos francos.
-
As exencións relativas aos réximes aduaneiros e fiscais, substituíndo aos réximes suspensivos.
-
-
Procedemento para recuperar o IVE de créditos incobrables (artigo 24 RIVE)
Inclúese a modificación da base impoñible cando se trate de procesos de insolvencia declarada por un órgano xurisdicional noutro Estado membro aos que resulte aplicable o Regulamento (UE) 2015/848 do Parlamento Europeo e do Consello, do 20 de maio de 2015.
Por outra banda, contémplase que a comunicación á AEAT da modificación efectuada vaia acompañada, no suposto de créditos incobrables, de calquera outro medio que acredite fidedignamente a reclamación do cobramento ao debedor distinto da reclamación xudicial ou o requirimento notarial. -
Provedores de pagamento (artigos 62 ter e 81 bis RIVE)
A Directiva (UE) 2020/284 do Consello, do 18 de febreiro de 2020, establece a obriga aos provedores de servizos de pagamento de manter rexistros suficientemente detallados dos pagamentos transfronteirizos realizados en que interveñan e a subministrar esta información á Administración tributaria, cando o ordenante estea situado nun Estado membro e o beneficiario estea situado noutro Estado membro ou nun país ou territorio terceiro.
O RIVE define o contido destes rexistros que deberán incluír:
-
O código BIC ou calquera outro código identificador, nome ou razón social do provedor de servizos de pagamento e función que desempeña en nome do beneficiario.
-
Nome ou nome comercial e se se dispón dos mesmos, NIF-IVE ou número de identificación fiscal nacional, enderezos do correo electrónico ou das páxinas web do beneficiario.
-
O número IBAN ou calquera outro medio identificativo que permita identificar e proporcione a situación do beneficiario.
-
O código BIC ou calquera outro código identificador que permita identificar e proporcione a situación do provedor de servivios de pagamento que actúe en nome do beneficiario cando este último reciba fondos sen dispor de conta.
-
Os detalles dos pagamentos transfronteirizos ou das devolucións de pagamentos (data e hora, importe e divisa, Estado membro orixe do pagamento ou destino da devolución, referencia que identifique o pagamento).
Os provedores de servizos de pagamento deberán presentar unha declaración relativa a estes rexistros no mes seguinte ao correspondente trimestre natural.
A AEAT garantirá que o tratamento dos datos e da información fornecida realícese con suxeición ás bases legais do modelo europeo de protección de datos.
-
- Obriga de presentar a declaración recapitulativa – modelo 349 (artigo 79 RIVE)
Coútase o concepto de adquisicións intracomunitarias de servizos exclusivamente aos supostos en que o suxeito pasivo sexa o destinatario.
Desta forma quedan excluídos os servizos de mediación inmobiliaria efectuada por persoas ou entidades non establecidos.
-
Actualización de diversos artigos do RIVE:
Actualízanse determinados artigos cuxa redacción quedara obsoleta ou refería normativa non vixente:
-
No artigo 28 suprímese a referencia á inclusión das subvencións no denominador da pro rata de dedución.
-
Na disposición adicional cuarta suprímese a referencia á regulamentación da matrícula turística derrogada desde o ano 2018.
-
No artigo 30 bis actualízase a normativa comunitaria aplicable sobre medios de transporte para os efectos da devolución do IVE soportado por quen exerzan a actividade de transporte en réxime simplificado.
-
O artigo 80 sobre o contido da declaración recapitulativa e o artigo 82 sobre as obrigas dos suxeitos pasivos non establecidos, axústanse á redacción vixente dos artigos 79 RIVE e 119 bis LIVE respectivamente.
-
- Actualización do Regulamento do IVE á normativa aduaneira comunitaria (artigos 9, 11 e 12 RIVE)
-
Con efectos desde o 1 de xullo de 2024 e vixencia indefinida, o apartado sete do artigo primeiro do RD 1171/2023 introduce as seguintes modificacións no Real decreto 1624/1992, do 28 de decembro:
-
Procedemento de devolución do IVE soportado en España por empresarios e profesionais non establecidos na Comunidade (artigo 31 bis RIVE)
Establécense as seguintes modificacións:
-
A primeira solicitude de devolución que un representante presente por conta dun solicitante concreto debe necesariamente ir acompañada do correspondente poder de representación. Non cumprirá que o devandito documento se achegue con carácter previo á presentación da solicitude.
-
A solicitude de devolución debe acompañarse da copia electrónica das facturas que serían obrigatorias se o solicitante estivese establecido na Comunidade, para equiparar ambos os dous procedementos. En concreto, trátase de facturas cuxa base impoñible supere o importe de 1.000 euros con carácter xeral ou de 250 euros cando se trate de carburante.
-
-